Daar is ‘ie dan, de laatste blog van deze reis. We verkenden Asturië en Cantabrië en brachten nog een kort bezoek aan Baskenland, waarna we van de laatste dagen zon en golven genoten aan de Franse Vendée. Na Galicië was het even wennen aan de drukte langs  de kust en ook het weer zat niet helemaal mee, maar we hebben er zeker weten het beste van gemaakt en genoten van alle mooie plekjes én golven. 

De groene bossen lijken op die in Oostenrijk, de fjörden deden ons denken aan Finland en de kliffen zorgden voor herinneringen aan de Engelse westkust. De gesproken taal klonk meer Portugees dan Spaans en de mensen zelf, hadden een noordelijke nuchterheid. Galicië heeft ons ontzettend verrast. Één ding is zeker, er is geen plek als Galicië. De groenste provincie van Spanje is ongelofelijk mooi én nog redelijk onontdekt. We zijn helemaal op ons plek tussen  de bossen, uitgestrekte kliffen en ruige zee. Het liefst zou ik vertellen over elk baaitje dat we vonden, elk nieuw hoekje van het klif waar we wandelden en elke golf die we surften, maar dan wordt het een wel heel langdradig verhaal. Dat zal ik je niet aandoen, dus ik zal het houden bij onze favoriete plekken en beste herinneringen aan onze drie weken in Galicië. 

Tijdens de laatste twee weken in Marokko maakten we een prachtige reis vanaf de kust, via het binnenland naar onze eindbestemming Ceuta. In de vorige blog lees je meer over onze avonturen vanaf Sidi Kauoki tot in Merzouga. In deze blog neem ik je mee op het tweede deel van onze reis richting Ceuta. Het dorpje Merzouga aan de Sahara was onze laatste bestemming in het zuidoosten van het land. Vanaf hier werd het tijd om 'kilometers te vreten', want we moesten helemaal naar het noorden, om vanaf hier langs de kust op een iets rustiger tempo naar de grens te touren. Het bleek een week te worden vol met mooie verrassingen. De Mediterraanse kust van Marokko is redelijk onbekend en dus waren we extra verrast door alle mooie plekken die we bezochten. Ook op Ceuta wachtten ons een verrassing. Lees verder voor meer. 

In de afgelopen week verkenden we de Hoge Atlas tot aan de Sahara. Het was de spreekwoordelijke kers op de taart, want we hadden al een heerlijke tijd gehad aan de kust en gingen om onze tijd in Marokko af te sluiten het binnenland in, waar we de meest prachtige plekken bezochten. De Hoge Atlas, Ouarzazate, Aït-Ben-Haddou, de Todra Kloof en de Sahara stonden op onze planning en het beloofde een prachtige rit te worden, maar we hadden wel één iets om rekening mee te houden. De tijd was voorbij gevlogen en uiterlijk acht april moesten we bij de grens zijn, want dat zou onze negentigste dag in Marokko zijn en daarna zou ons visum verlopen. We hadden dus behoorlijk wat kilometers om af te leggen. Gelukkig was de route die we aflegden zo mooi en divers, dat het geen moment voelde alsof we moesten rijden, maar meer voelde als een avontuurlijke ‘camper-expeditie’. Ik neem je mee langs de toeristische highlights, de niet-geplande parels van plekjes en spontane ontmoetingen met gastvrije locals.

Onze laatste twee weken aan de kust van Marokko zijn aangebroken. Zelfs wij, mensen van het vrije leven en zonder planning, hebben maar een gelimiteerde tijd om in Marokko te zijn. We hebben een visum waarmee we in totaal drie maanden in het land mogen blijven. De laatste twee weken willen we gebruiken om via het binnenland terug naar Ceuta te rijden, dus een simpele rekensom is gauw gemaakt: nog twee weken aan de kust! In deze twee weken hadden we één iets belangrijks op de planning. We gingen namelijk de camper opnieuw laten spuiten in Agadir. Tijdens deze week verbleven we in een appartementje in Aghroud, wat een erg bijzondere ervaring was, kunnen we wel zeggen. Daarna reden we met ons prachtige campertje via Tamri naar Tafedna, waar we de laatste paar dagen vulden met heel veel surfen.

Taghazout en haar omgeving zijn beroemd en geroemd in de surfwereld. Met perfecte golven en op de hoek van elke baai een surfspot kan er non-stop gesurft worden. Het is dus een waar paradijs voor surfers die vanuit de hele wereld naar Taghazout vliegen of met de camper komen. We keken er al lange tijd naar uit om naar Taghazout te gaan. Maar wat het vaak is met de bekende bestemmingen, is dat het een beetje ‘overrated’ is, juist omdat het bekend is en je er daardoor al verwachtingen bij hebt. Dit geldt ook voor Taghazout en onze eerste indruk was dan ook niet positief. We vonden het maar druk, toeristisch en overvol met campers. Toch zijn we bijna een maand in de omgeving gebleven. Waarom? Dat lees je in deze en de volgende blogs. In dit eerste deel neem ik je mee langs de kust van Tamri naar Taghazout, een klein uitstapje naar Paradise Valley en vervolgens naar Agadir.